A massive fire has devoured large numbers of palm groves in the village of Al-Maniouhi, located in the Abadan district southwest of Ahvaz, the capital city, amid deliberate Iranian government negligence. The result was the destruction of thousands of palm trees and tons of date crops.

On Friday, the village — home to around 20,000 Ahwazi Arab citizens — witnessed a massive blaze that led to the burning of thousands of palm trees and several homes, though no human casualties were reported.

Despite residents reaching out to firefighting units in the cities of Abadan and Mohammarah to prevent further losses, these teams only arrived at the scene late, which contributed to the widespread destruction. The lack of proper equipment and resources further hindered firefighting efforts.

So far, the cause of the fire remains unknown. However, some indications suggest it may have been intentional, particularly given the Iranian authorities’ apparent disinterest in investigating the incident. Some sources claim the fire was the result of an intelligence operation aimed at pressuring Arab citizens to forcibly displace them and seize their lands.

Palm farming and date production represent the sole source of income for these Arab families, who receive no government support. The burning of these groves effectively deprives these families and their children of their livelihood and annual income.

Hussain Hazbavi

روز جمعه، آتش‌سوزی بزرگی بخش‌های وسیعی از نخلستان‌های روستای منیوحی، واقع در بخش عبادان در جنوب غربی شهر الاحواز (اهواز) را در برگرفت؛ حادثه‌ای که در سایه بی‌توجهی و قصور عمدی دولت ایران رخ داد و به نابودی هزاران اصله نخل و صدها تن خرما انجامید.

در این حادثه که در واحه‌های حاصلخیز روستای منیوحی روی داد – روستایی که جمعیتی نزدیک به بیست هزار نفر از شهروندان عرب احوازی را در خود جای داده – هزاران درخت نخل و شماری از خانه‌ها طعمه‌ی شعله‌های آتش شدند. با وجود این، تلفات جانی گزارش نشده است.

با وجود تماس‌های مکرر مردم با نیروهای آتش‌نشانی شهرهای عبادان و محمره برای جلوگیری از گسترش آتش‌سوزی، اما این نیروها با تأخیر قابل توجه در محل حاضر شدند؛ تأخیری که باعث گسترش آتش و خسارات بیشتر شد. همچنین نبود امکانات و تجهیزات کافی برای مهار آتش، از دیگر دلایل شدت گرفتن این فاجعه عنوان شده است.

تا این لحظه، علت اصلی آتش‌سوزی مشخص نشده، اما برخی نشانه‌ها حاکی از آن است که حادثه عمدی و شاید در نتیجه‌ی عملیات امنیتی بوده باشد. برخی منابع معتقدند این آتش‌سوزی بخشی از سیاست‌های فشار و تهدید علیه شهروندان عرب احوازی با هدف مهاجرت اجباری و تصرف زمین‌هایشان است. با این وجود، نهادهای دولتی ایران هیچ تلاشی برای شناسایی عاملان و بررسی علت حادثه انجام نداده‌اند.

نخل‌داری و تولید خرما تنها منبع درآمد بخش بزرگی از خانواده‌های عرب این منطقه به شمار می‌رود؛ خانواده‌هایی که بدون هیچ‌گونه حمایت دولتی، تمام سال را بر پایه این محصول برنامه‌ریزی می‌کنند. سوزاندن نخلستان‌ها به معنای محروم‌سازی ده‌ها خانواده عرب از معیشت، امنیت غذایی و آینده فرزندانشان است.

Der Ahwazischer  Verein für Menschenrechte e.V. (A.O.H.R)  äußert ihre tiefe Besorgnis über die willkürliche Verhaftungswelle, die von den iranischen Behörden in Ahwaz durchgeführt wurde und mehr als zweihundert (200) Bürger betroffen hat.

Diese Verhaftungswelle fiel zeitlich mit dem israelisch-iranischen Krieg zusammen und ging einher mit der Verhängung eines strengen Sicherheitszustands in den Städten von Ahwaz. Ziel war es, die Bevölkerung einzuschüchtern, Angst zu verbreiten und jegliche friedliche Bewegung gegen die aggressiven politischen Maßnahmen der iranischen Behörden in Ahwaz zu unterdrücken.

Der Zeitpunkt der Verhaftungen, die mehrere Städte in Ahwaz betrafen (darunter Ahwaz-Stadt, Fallahiya, Toster, Susa, Mohammareh, Abadan, Ma’shour und Salehiya), deutet darauf hin, dass die iranischen Behörden den israelischen Angriff als Vorwand nutzen, um Aktivisten der Zivilgesellschaft und politische Aktivisten des Spionage, der Spionagekontakte und der Verbreitung von Falschinformationen zu bezichtigen – mit dem Ziel, die ahwazische Bevölkerung einzuschüchtern und von friedlichem Widerstand gegen die staatliche Repression abzuhalten.

Der iranische Generalstaatsanwalt Amir Khalafian gab zu, dass in Nord-Ahwaz (Khuzestan) mindestens 120 Ahwazis verhaftet wurden. In den Provinzen Buschehr, Hormozgan (Bandar Abbas) und Ilam wurden zudem mehr als 80 Personen festgenommen.

Laut Khalafian hätten alle Inhaftierten gestanden, für Israel spioniert und sicherheitsgefährdende Informationen verbreitet zu haben. Gegen 23 von ihnen seien bereits harte Urteile durch das Revolutionsgericht verhängt worden, ohne dass über die Art dieser Urteile nähere Informationen bekanntgegeben wurden.

Der Ahwazischer  Verein für Menschenrechte e.V. (A.O.H.R) betont, dass die vom Generalstaatsanwalt und den iranischen Geheimdiensten vorgebrachten Anschuldigungen gegen die Inhaftierten fabriziert und völlig unbegründet seien. Die “Geständnisse” seien unter physischer und psychischer Folter erzwungen worden – ein klarer Verstoß gegen internationale und humanitäre Gesetze, die die Erzwingung von Aussagen durch Folter streng verurteilen.

Seit dem israelischen Angriff auf den Iran hat der iranische Geheimdienst der Revolutionsgarde über die Verhaftung von mehr als 705 Personen im ganzen Land berichtet. Es wird davon ausgegangen, dass die tatsächliche Zahl deutlich höher liegt, zumal täglich weitere Festnahmen gemeldet werden.

In diesem Zusammenhang kündigte auch die iranische Justizbehörde (ein Teil des Revolutionsgardens) durch ihren Sprecher Asghar Jahangir an, dass man “Spione und Söldner” mit aller Härte bestrafen werde – ein weiteres Indiz für den fehlenden Schutz der Justiz vor politischem Einfluss und für den Mangel an Unabhängigkeit und Transparenz im iranischen Rechtssystem.

Der Ahwazischer  Verein für Menschenrechte e.V. (A.O.H.R) verurteilt aufs Schärfste diese willkürlichen Massenverhaftungen sowie die gegen die Betroffenen erlassenen Urteile, die ohne faire, transparente, unabhängige oder öffentliche Gerichtsverfahren gefällt wurden.

Der verein (A.O.H.R) fordert alle unabhängigen internationalen Menschenrechtsorganisationen – sowohl staatliche als auch nichtstaatliche –, insbesondere den Menschenrechtsrat der Vereinten Nationen, Amnesty International und Human Rights Watch, zum sofortigen Handeln auf, um das Leben der Gefangenen zu retten und Informationen über deren Haftorte offenzulegen.

سازمان احوازي حقوق بشر (A.O.H.R) نسبت به موج بازداشت‌های خودسرانه‌ای که توسط مقامات ایرانی در احواز صورت گرفته و بیش از ۲۰۰ شهروند را دربر گرفته، عمیقاً ابراز نگرانی می‌کند.

این موج بازداشت‌ها هم‌زمان با جنگ اسرائیل و ایران و با اعمال وضعیت شدید امنیتی در شهرهای احواز انجام شده، با هدف ترساندن مردم احواز و ایجاد فضای رعب و وحشت برای جلوگیری از هرگونه حرکت مسالمت‌آمیز مردمی علیه سیاست‌های تهاجمی جمهوری اسلامی ایران در منطقه احواز.

زمان‌بندی این بازداشت‌ها که شهرهای مختلف احواز (از جمله احواز پایتخت، فلاحیه، تستر، سوس، محمره، عبادان، معشور و صالحیه) را در بر می‌گیرد، نشان می‌دهد که مقامات ایرانی حمله اسرائیل به ایران را بهانه‌ای برای وارد کردن اتهامات جاسوسی، همکاری با دشمن و نشر اکاذیب به فعالان مدنی و سیاسی قرار داده‌اند؛ هدف این اقدامات ترساندن جامعه احواز و جلوگیری از اعتراضات مسالمت‌آمیز علیه سیاست‌های سرکوبگرانه حکومت است.

دادستان کل “امیر خلفیان” اذعان کرده که در شمال احواز (خوزستان) دست‌کم ۱۲۰ شهروند احوازی بازداشت شده‌اند و در استان‌های بوشهر، هرمزگان (بندرعباس) و ایلام نیز بیش از ۸۰ نفر بازداشت شده‌اند.

او افزود که همه بازداشت‌شدگان به جاسوسی برای اسرائیل و نشر اخبار مخل امنیت ملی ایران اعتراف کرده‌اند و دادگاه انقلاب بدون توضیح درباره جزئیات، برای ۲۳ نفر از آنان احکام سنگینی صادر کرده است.

سازمان احوازي حقوق بشر (A.O.H.R) تأکید می‌کند که اتهامات مطرح‌شده توسط دادستان و نهادهای اطلاعاتی ایران، ساختگی و بی‌اساس هستند و “اعترافات” از طریق شکنجه‌های جسمی و روانی اخذ شده‌اند، که این امر نقض آشکار قوانین بین‌المللی و انسانی است که به شدت شکنجه و اخذ اعتراف تحت فشار را محکوم می‌کنند.

از زمان حمله اسرائیل به ایران، نهاد اطلاعاتی وابسته به سپاه پاسداران به بازداشت بیش از ۷۰۵ شهروند در سراسر ایران اعتراف کرده است. احتمال می‌رود که تعداد واقعی بازداشت‌شدگان بسیار بیشتر از این باشد، به‌ویژه با توجه به گزارش‌هایی که حاکی از تداوم روزانه این بازداشت‌هاست.

در همین راستا، قوه قضائیه ایران (که یکی از نهادهای وابسته به سپاه پاسداران است)، به نقل از سخنگوی خود “اصغر جهانگیر”، اعلام کرده که دستگاه قضایی با کسانی که آنان را “جاسوس و مزدور” خوانده، با قاطعیت برخورد خواهد کرد؛ این امر نشان‌دهنده نبود استقلال و شفافیت در نظام قضایی ایران است.

سازمان احوازي حقوق بشر   (A.O.H.R) بازداشت‌های خودسرانه صدها شهروند و صدور احکام علیه آنان بدون محاکمه عادلانه، شفاف، مستقل و علنی را به شدت محکوم می‌کند.
این سازمان از نهادهای مستقل بین‌المللی حقوق بشری، چه دولتی و چه غیردولتی، به ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل، عفو بین‌الملل و سازمان دیده‌بان حقوق بشر (Human Rights Watch) می‌خواهد که برای نجات جان زندانیان و افشای محل نگهداری آنان، اقدام فوری انجام دهند.

سازمان احوازي حقوق بشر (A.O.H.R)

سازمان احوازي حقوق بشر (A.O.H.R) نسبت به موج بازداشت‌های خودسرانه‌ای که توسط مقامات ایرانی در احواز صورت گرفته و بیش از ۲۰۰ شهروند را دربر گرفته، عمیقاً ابراز نگرانی می‌کند.

این موج بازداشت‌ها هم‌زمان با جنگ اسرائیل و ایران و با اعمال وضعیت شدید امنیتی در شهرهای احواز انجام شده، با هدف ترساندن مردم احواز و ایجاد فضای رعب و وحشت برای جلوگیری از هرگونه حرکت مسالمت‌آمیز مردمی علیه سیاست‌های تهاجمی جمهوری اسلامی ایران در منطقه احواز.

زمان‌بندی این بازداشت‌ها که شهرهای مختلف احواز (از جمله احواز پایتخت، فلاحیه، تستر، سوس، محمره، عبادان، معشور و صالحیه) را در بر می‌گیرد، نشان می‌دهد که مقامات ایرانی حمله اسرائیل به ایران را بهانه‌ای برای وارد کردن اتهامات جاسوسی، همکاری با دشمن و نشر اکاذیب به فعالان مدنی و سیاسی قرار داده‌اند؛ هدف این اقدامات ترساندن جامعه احواز و جلوگیری از اعتراضات مسالمت‌آمیز علیه سیاست‌های سرکوبگرانه حکومت است.

دادستان کل “امیر خلفیان” اذعان کرده که در شمال احواز (خوزستان) دست‌کم ۱۲۰ شهروند احوازی بازداشت شده‌اند و در استان‌های بوشهر، هرمزگان (بندرعباس) و ایلام نیز بیش از ۸۰ نفر بازداشت شده‌اند.

او افزود که همه بازداشت‌شدگان به جاسوسی برای اسرائیل و نشر اخبار مخل امنیت ملی ایران اعتراف کرده‌اند و دادگاه انقلاب بدون توضیح درباره جزئیات، برای ۲۳ نفر از آنان احکام سنگینی صادر کرده است.

سازمان احوازي حقوق بشر (A.O.H.R) تأکید می‌کند که اتهامات مطرح‌شده توسط دادستان و نهادهای اطلاعاتی ایران، ساختگی و بی‌اساس هستند و “اعترافات” از طریق شکنجه‌های جسمی و روانی اخذ شده‌اند، که این امر نقض آشکار قوانین بین‌المللی و انسانی است که به شدت شکنجه و اخذ اعتراف تحت فشار را محکوم می‌کنند.

از زمان حمله اسرائیل به ایران، نهاد اطلاعاتی وابسته به سپاه پاسداران به بازداشت بیش از ۷۰۵ شهروند در سراسر ایران اعتراف کرده است. احتمال می‌رود که تعداد واقعی بازداشت‌شدگان بسیار بیشتر از این باشد، به‌ویژه با توجه به گزارش‌هایی که حاکی از تداوم روزانه این بازداشت‌هاست.

در همین راستا، قوه قضائیه ایران (که یکی از نهادهای وابسته به سپاه پاسداران است)، به نقل از سخنگوی خود “اصغر جهانگیر”، اعلام کرده که دستگاه قضایی با کسانی که آنان را “جاسوس و مزدور” خوانده، با قاطعیت برخورد خواهد کرد؛ این امر نشان‌دهنده نبود استقلال و شفافیت در نظام قضایی ایران است.

سازمان احوازي حقوق بشر   (A.O.H.R) بازداشت‌های خودسرانه صدها شهروند و صدور احکام علیه آنان بدون محاکمه عادلانه، شفاف، مستقل و علنی را به شدت محکوم می‌کند.
این سازمان از نهادهای مستقل بین‌المللی حقوق بشری، چه دولتی و چه غیردولتی، به ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل، عفو بین‌الملل و سازمان دیده‌بان حقوق بشر (Human Rights Watch) می‌خواهد که برای نجات جان زندانیان و افشای محل نگهداری آنان، اقدام فوری انجام دهند.

سازمان احوازي حقوق بشر (A.O.H.R)

التهمت النيران أعدادًا كبيرة من بساتين النخيل في بلدة المنيوحي التابعة لقضاء عبادان جنوب غرب مدينة الأحواز العاصمة، وسط إهمال حكومي إيراني متعمد، كانت نتيجته إتلاف آلاف النخيل وآلاف الأطنان من محصول التمور.

وشهدت واحات النخيل يوم أمس الجمعة في هذه القرية التي يقطنها ما يقارب العشرين ألفًا من المواطنين الأحوازيين حريقًا هائلًا أدى إلى احتراق آلاف النخيل وبعض البيوت، لكن دون وقوع خسائر بشرية.

وبالرغم من تواصل الأهالي مع فرق الإطفاء في مدينتي عبادان والمحمرة لتجنّب المزيد من الخسائر، إلا أنّ هذه الفرق لم تصل إلى مكان الحريق إلا في وقت متأخر، ما ساهم في التهام آلاف النخيل في هذه الحرائق. يُضاف إلى ذلك عدم توفر الإمكانيات اللازمة للوصول إلى موقع الحريق وإخماده.

حتى اللحظة، لم تُعرف أسباب هذا الحريق، إلا أن بعض المؤشرات تشير إلى أنه بفعل فاعل، خاصة وأن الجهات الحكومية الإيرانية لم تُعر اهتمامًا لكشف ملابسات هذه الجريمة. وذكرت بعض المصادر أن سبب الحريق يعود إلى عمل استخباراتي يهدف إلى الضغط على المواطنين العرب بغية تهجيرهم والاستيلاء على أراضيهم.

وتُعدّ زراعة النخيل ومحاصيلها الدخل الوحيد الذي تعتمد عليه هذه العائلات العربية خلال العام، دون أي دعم حكومي. وحرق هذه البساتين يعني حرمان هذه العائلات وأطفالهم من حقوقهم المعيشية ومصدر إنفاقهم السنوي.

The transfer of three Ahwazi prisoners sentenced to death has raised concerns among human rights organizations about the imminent execution of the men. The three prisoners are:
• Ali Mojaddam bin Saleh, born in 1983, a resident of Sayyed Saleh neighborhood in Ahwaz.
• Mo’in Khenfari bin Israel, born in 1993, also from Sayyed Saleh neighborhood in Ahwaz.
• Mohammad Reza Moghadam bin Mohammad Ali, born in 1992, a resident of the city of Falahiyeh (Shadegan).

They were transferred to solitary confinement in Ahwaz Central Prison (Sepidar Prison) on June 26, 2025, a move widely seen as a prelude to carrying out the death sentences issued against them.

The Iranian Revolutionary Court, affiliated with the Islamic Revolutionary Guard Corps (IRGC), sentenced the three to death on Monday, March 6, 2023, on charges of “conspiring against national security” and “contacting Ahwazi political organizations in exile” opposed to the Iranian regime.

These activists were arrested along with three others: Adnan Ghabishawi (Mousavi), Habib Drees, and Salem Mousavi, on the same charges. Most were arrested by Iran’s Intelligence and Security Directorate in Ahwaz during the second half of February 2019, while some were detained in early 2022, following the killing of two IRGC members and two Iranian security personnel. Iranian state media aired the prisoners’ confessions on Persian-language channels.

The Revolutionary Court in Ahwaz, which is under the control of the IRGC and lacks any judicial independence, issued the sentences after an unfair, closed, and non-transparent trial. The European Union has sanctioned several judges from this court for human rights violations and issuing unjust death sentences against political activists.

In response, Ms. Mai Sato, the United Nations Special Rapporteur on Human Rights in Iran, expressed her concern about the death sentences handed down to the Ahwazi prisoners in a post published on the social media platform X (formerly Twitter).

The Staged Confessions Extracted Under Torture by Iranian Intelligence

Iranian state television—also affiliated with the IRGC—broadcasted fabricated confessions from the three prisoners, in which they admitted to the charges brought against them.

The Ahwazi Organization for Human Rights has confirmed that these statements were false and coerced, obtained through severe physical and psychological torture, in clear violation of both international and humanitarian laws, including the Convention against Torture and the International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR).

According to Article 1 of the Convention against Torture:

“For the purposes of this Convention, ‘torture’ means any act by which severe pain or suffering, whether physical or mental, is intentionally inflicted on a person for such purposes as obtaining from them or a third person information or a confession…”

Additionally, paragraph (g) of clause 3 in Article 14 of the ICCPR states:

“In the determination of any criminal charge against him, everyone shall be entitled to the following minimum guarantees, in full equality… (g) Not to be compelled to testify against himself or to confess guilt.”

These developments have triggered renewed calls for international pressure on the Iranian regime to halt executions and respect its obligations under international human rights law.

Hussain Hazbavi

The Ahwazi Organization for Human Rights strongly condemns the unjust death sentences issued against two Ahwazi citizens for their political activities. The sentences were handed down by the Revolutionary Court in Ahwaz, which operates under the control of the Islamic Revolutionary Guard Corps (IRGC).

On Saturday, July 12, 2025, the First Branch of the Iranian Revolutionary Court in Ahwaz, presided over by Judge Adibi Mehr, sentenced the following individuals to two death penalties each:
• Masoud Jamea’i (Bawi), 37 years old, married with three daughters, a resident of Ahwaz (previously arrested in 2023).
• Alireza Mardasi (Humaidawi) bin Saddam, 45 years old, married with one child.

The Iranian authorities charged them with “spreading corruption on earth,” “conspiring against national security,” and “collaborating with political organizations in exile.”

These harsh sentences were the result of unfair and non-transparent trials held behind closed doors, lacking any semblance of due process or judicial integrity.

The Ahwazi Organization for Human Rights calls on international governmental and independent organizations to take urgent action to stop these unjust rulings, which constitute blatant violations of international and humanitarian law.

Hussain Hazbavi

Under pressure from Iranian intelligence, Ahwazi minor and poet Mohammad Asjrawi, who is only 16 years old, appeared in a video recording denying news of his arrest, which had been circulated by Ahwazi activists on social media platforms.

This new tactic by the IRGC Intelligence Agency is seen as an attempt to deflect growing criticism over its continued violations of intellectual and political freedoms.

Mohammad Asjrawi was in fact arrested in the city of Abadan on June 25, 2025, by the Revolutionary Guard’s Intelligence Unit and then transferred to an unknown location.

The Ahwazi Organization for Human Rights confirms that the arbitrary arrests carried out by Iranian authorities in Ahwaz—especially since the start of the Iran–Israel war—have affected hundreds of Ahwazis. These arrests are aimed at intimidating the public and suppressing any peaceful movement, and they represent a blatant violation of international and humanitarian law, including the International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR), which explicitly guarantees freedom of expression, thought, and belief.

Article 9 of the ICCPR states:

1. Everyone has the right to liberty and security of person. No one shall be subjected to arbitrary arrest or detention. No one shall be deprived of liberty except on such grounds and in accordance with such procedure as are established by law.

Hussain Hazbavi

Residents of Hawizeh and Khafajiyeh and their surrounding villages are suffering from severe breathing difficulties due to the thick smoke resulting from ongoing fires in the Hawizeh Wetland (Hoor al-Azim), which has engulfed the entire region for over a week.

In the absence of basic health services, continuous power outages, and temperatures soaring above 50°C (122°F), the Revolutionary Guard’s intelligence and security forces, in collaboration with oil exploration companies operating in the wetland, have reportedly deliberately set fire to hundreds of hectares for security, political, and economic reasons.

Sources confirm that these fires, particularly during the peak of summer (al-Qayz), are part of a systematic plan aimed at forcibly displacing residents under the pretext of executing economic projects.

Iranian authorities claim that the smoke is a result of fires on the Iraqi side of the Hawizeh Wetland. However, an investigation by the Ahwazi Organization for Human Rights revealed that the fires are located on the Ahwazi side, which is under Iranian control, and that the Iranian government’s claims are entirely false.

This information was corroborated by Ahwazi environmental activist Mr. Kanaan, who, in an interview with a news agency, confirmed that the fires are concentrated in the city of Hawizeh, specifically near the Sohrab oil field. He added that he witnessed large areas of fire and destruction near this field, which lies 115 kilometers from Ahwaz and 30 kilometers from Khafajiyeh.

This is not the first time Iranian authorities have attempted to distort facts and blame neighboring countries. For over two decades, they have routinely justified dust storms and environmental degradation in Ahwaz with various fabricated claims. All of this forms part of a broader political agenda involving the construction of dams, the withholding of water, and the diversion of rivers through massive projects to central Iran—an effort to divert attention from Iran’s environmentally destructive policies in Ahwazi territories.

Hussain Hazbavi